خدیجه حسنلو، مدرس حوزههای علمیه خواهران زنجان در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از زنجان، با تأکید بر اینکه گسترش شبکههای اطلاعرسانی، یکی از عواملی است که کودکان نسلهای امروزی را با کودکان نسل اول انقلاب متفاوت ساخته است، گفت: تنها منبع اطلاعاتی در دسترس کودکان نسل اول انقلاب اسلامی در ایران، یک برنامه تلویزیونی یک ساعته مخصوص آنها بود که چندان هم اغناکننده نبود.
وی افزود: بیشترین زمانی که کودکان نسل اول انقلاب در طول روز از آن به عنوان ساعتهای تفریح و فراغت بهره میبردند، در جمعهای کودکانه و با دوستانشان میگذشت و این بازیهای دستهجمعی بود که به آنها حس مسئولیتپذیری را نیز القا میکرد.
این مدرس حوزههای علمیه خواهران زنجان با تأکید بر اینکه وضعیت کودکان امروز با سالهای گذشته تفاوت پیدا کرده است، اظهار کرد: امروز کمتر خانهای را میتوان یافت که در آن رایانه و گوشیهای تلفن همراه وجود نداشته باشد و علاوه بر آن، تنوع و تعدد شبکههای تلویزیونی نیز کودکان را زمان زیادی از شبانهروز در مقابل تلویزیون نگه میدارد.
دوری از جمعهای کودکانه و کمرنگ شدن حس مسئولیتپذیری
حسنلو تصریح کرد: دوری از جمعهای کودکانه و منحصر شدن زمانهای فراغت و تفریح کودکان به استفاده از رایانه و گوشیهای تلفن همراه، آسیبی جدی برای نسل امروز کشور محسوب میشود، چراکه از نظر علمی نیز میانگین سن استفاده از گوشیهای تلفن همراه، 18 سال به بالا ذکر شده است، در حالیکه امروز کودکان ما در سنین پائین، مدلهای جدید گوشیهای تلفن همراه را در دسترس دارند.
وی با بیان اینکه کودکان نسل امروز جامعه نسبت به گذشته توقعات بیشتری دارند، اظهار کرد: یکی از متخصصان تربیت کودک اروپایی، سه موضوع صبر کردن، شکست خوردن و شیرینی بهدست آوردن را مهمترین مواردی دانسته که به کودکان باید آموزش داده شود که این امر با آموزههای دینی ما نیز سازگار است، اما متأسفانه کودکان ما امروز تنها شیرینی به دست آوردن را میآموزند.
این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: کودکان امروز به راحتی به خواستههای خود دست مییابند، در حالی هیچگاه شکست خوردن و «نه» شنیدن را نمیآموزند در حالیکه با قرار دادن بخشی از هزینهها بر عهده خود کودکان و تعیین فرصت برای تهیه خواسته آنها، لذت صبر کردن و کسب نتیجه شیرین را به آنان میآموزد.
نهادهای فرهنگی در تربیت کودکان دخیل هستند
این مدرس حوزه علمیه خواهران زنجان تأکید کرد: کودک باید آگاه باشد که در بسیاری از موارد در آینده اجتماعی خود ممکن است «نه» بشنود و یا شکست بخورد و این در حالی است که توقع بالای کودکان امروز در برآورده شدن خواستههایشان، آنان را برای پذیرش مسئولیت در آینده با مشکل مواجه میکند.
حسنلو با اشاره به اینکه نهادهای فرهنگی نیز به نوعی در تربیت کودکان دخیل هستند، بیان کرد: این نهادها، تنها دستگاههایی را شامل نمیشود که واژه «فرهنگ» را یدک میکشند و حتی تبلیغات شهری نیز در نوع تربیت کودکان دخیل هستند.
وی در پایان یادآور شد: والدین، مدرسه و مکانهای تربیتی دیگر و رسانههای جمعی، به ترتیب بیشترین و عمیقترین تأثیر فرهنگی را در تربیت کودکان بر عهده دارند.