مسئله «امامت» محصور میان برداشت‌های سطحی و غیرشیعی شده است
گروه حوزه‌های علمیه: استاد حوزه علمیه تاکید کرد: متاسفانه امروزه امامت در وسط احساسات و برداشت‌های سطحی یا غیر شیعی قرار گرفته است؛ لذا مهم‌ترین وظیفه امامت‌پژوهان این است با مطالعات مجتهدانه متون دینی شیعی، تفسیری درون شیعی از امامت مطرح کنند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی سبحانی، استاد حوزه علمیه ۲۷ آذر در نشست علمی «بایسته‌های پژوهش در حوزه امامت» که در مصلای قم برگزار شد گفت: در طول تاریخ شیعیان سه دسته شامل؛ شیعیان شورمند یا اهل غلو؛ شیعیان شرمگین یا اهل تقصیر و شیعیان شعورمند وجود داشته و هر کدام تاثیرات خود را بر فضای فرهنگی، علمی و اجتماعی تشیع باقی گذاشته‌اند.
وی با تاکید بر اینکه امامت، عنصر اساسی وحدت‌آفرین، است تصریح کرد: تشیع بدون عنوان امامت در هیچ جای جهان شناخته شده نیست؛ اگرچه متاسفانه در جهان امروز، تشیع توسط دو گروه معرفی می‌شود؛ یعنی سلفیان و مستشرقان و طبیعتا هر کدام از آنان نیز از زوایه خودشان باعث معرفی نادرست شیعه می‌شوند.
وی با بیان اینکه جریان‌های مختلف و نحله‌های گوناگون منتظر شنیدن حرف‌های شیعه هستند و این محققان و استادان ما هستند که باید شیعه ناب را به جهانیان معرفی کنند به بایسته‌های پژوهش در حوزه امامت اشاره کرد و گفت: بایسته‌های پژوهشی در حوزه امامت با دو نظریه قابل بررسی است؛ نظریه عمومی امامت؛ یعنی نظریه‌ای که بتواند با هر کسی و با هر اندیشه و دین و آئینی ارتباط برقرار کند و نظریه امامت را برای آن‌ها به خوبی تبیین کند.
سبحانی با اشاره به نظریه دوم عنوان کرد: نظریه خصوصی امامت بعد دوم است و مفهوم آن، نظریه‌ای درون شیعی است که بر اساس نصوص ناب شیعی، نظریه امامت را تبیین می‌کند.
این محقق حوزه امامت اظهار کرد: متاسفانه امروزه امامت در وسط احساسات و برداشت‌های سطحی یا غیر شیعی قرار گرفته است؛ لذا مهم‌ترین وظیفه امامت‌پژوهان این است با مطالعات مجتهدانه متون دینی شیعی، تفسیری درون شیعی از امامت مطرح کنند و پس از آن به رشته تحریر درآورند و به جهانیان عرضه کنند.
سبحانی با اشاره به محور‌های پژوهش در حوزه امامت بیان کرد: معرفت‌شناسی یکی از این محورهاست؛ شیعه معتقد به امامتی است که امتداد رسالت باشد؛ از این رو فلسفه امامت، همان فلسفه بعثت انبیاء است.
وی با بیان اینکه هستی‌شناسی بر پایه امامت، دومین محور در این مباحث است تصریح کرد: امامت با هدف خلقت پیوند خورده است؛ همچنین امام نیز در نظام عالم تاثیر گذار است و بر همین اساس در حدود تاثیرگذاری امام بر عالم، نیازمند کار اجتهادی است.
سبحانی با اشاره به پیوند فلسفه تاریخ با نظریه امامت عنوان کرد: نظریه امامت با فلسفه تاریخ پیوند خورده است؛ زیرا بر اساس روایات و زیارات ماثور، جهان با یک حجت آغاز شده است و با یک حجت پایان می‌یابد.
وی به بعد دیگری در این مسئله یعنی نظام اجتماعی و سیاسی اشاره کرد و ادامه داد: سیاست با وجود یک امام است که شکل می‌گیرد؛ حال با توجه به مباحث امامت، نظام مطلوب سیاسی، دارای چه ویژگی‌هایی خواهد بود؟ موضوعی است که می‌توان پیرامون آن به تحقیق پرداخت.
وی با تاکید بر اینکه امامت، عنصر اساسی وحدت‌آفرین، است تصریح کرد: تشیع بدون عنوان امامت در هیچ جای جهان شناخته شده نیست؛ اگرچه متاسفانه در جهان امروز، تشیع توسط دو گروه معرفی می‌شود؛ یعنی سلفیان و مستشرقان و طبیعتا هر کدام از آنان نیز از زوایه خودشان باعث معرفی نادرست شیعه می‌شوند.
وی با بیان اینکه جریان‌های مختلف و نحله‌های گوناگون منتظر شنیدن حرف‌های شیعه هستند و این محققان و استادان ما هستند که باید شیعه ناب را به جهانیان معرفی کنند به بایسته‌های پژوهش در حوزه امامت اشاره کرد و گفت: بایسته‌های پژوهشی در حوزه امامت با دو نظریه قابل بررسی است؛ نظریه عمومی امامت؛ یعنی نظریه‌ای که بتواند با هر کسی و با هر اندیشه و دین و آئینی ارتباط برقرار کند و نظریه امامت را برای آن‌ها به خوبی تبیین کند.
سبحانی با اشاره به نظریه دوم عنوان کرد: نظریه خصوصی امامت بعد دوم است و مفهوم آن، نظریه‌ای درون شیعی است که بر اساس نصوص ناب شیعی، نظریه امامت را تبیین می‌کند.
این محقق حوزه امامت اظهار کرد: متاسفانه امروزه امامت در وسط احساسات و برداشت‌های سطحی یا غیر شیعی قرار گرفته است؛ لذا مهم‌ترین وظیفه امامت‌پژوهان این است با مطالعات مجتهدانه متون دینی شیعی، تفسیری درون شیعی از امامت مطرح کنند و پس از آن به رشته تحریر درآورند و به جهانیان عرضه کنند.
سبحانی با اشاره به محور‌های پژوهش در حوزه امامت بیان کرد: معرفت‌شناسی یکی از این محورهاست؛ شیعه معتقد به امامتی است که امتداد رسالت باشد؛ از این رو فلسفه امامت، همان فلسفه بعثت انبیاء است.
وی با بیان اینکه هستی‌شناسی بر پایه امامت، دومین محور در این مباحث است تصریح کرد: امامت با هدف خلقت پیوند خورده است؛ همچنین امام نیز در نظام عالم تاثیر گذار است و بر همین اساس در حدود تاثیرگذاری امام بر عالم، نیازمند کار اجتهادی است.
سبحانی با اشاره به پیوند فلسفه تاریخ با نظریه امامت عنوان کرد: نظریه امامت با فلسفه تاریخ پیوند خورده است؛ زیرا بر اساس روایات و زیارات ماثور، جهان با یک حجت آغاز شده است و با یک حجت پایان می‌یابد.
وی به بعد دیگری در این مسئله یعنی نظام اجتماعی و سیاسی اشاره کرد و ادامه داد: سیاست با وجود یک امام است که شکل می‌گیرد؛ حال با توجه به مباحث امامت، نظام مطلوب سیاسی، دارای چه ویژگی‌هایی خواهد بود؟ موضوعی است که می‌توان پیرامون آن به تحقیق پرداخت.
