به گزارش ایکنا؛ مسئله تولید ملی و حمایت از کالای داخلی از دیرباز یکی از دغدغههای اصلی مقام معظم رهبری بوده است؛ مسئلهای که با ورود دشمن به مبارزه در عرصه اقتصادی و تشدید تحریمها از اهمیت دوچندانی برخوردار شد. ایران اسلامی که پس از پیروزی انقلاب در عرصههای مختلف توانسته در برابر هجمهها و توطئههای دشمنان داخلی و خارجی با هدایتهای امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب با همه وجود مقاومت کند، در این عرصه نیز با رهنمودها و راهکارهای مناسب مقام معظم رهبری در این جنگ همه جانبه در مسیری استوار قدم بردارد.
آنچه رهبر معظم انقلاب به عنوان پرچمدار انقلاب و نظام شکوهمند جمهوری اسلامی پیش روی مسئولان و ملت ایران برای عبور از چالشها و تنگناهای اقتصادی مطرح کردند، اقتصاد مقاومتی در چارچوب «جهاد اقتصادی» بود. در این عرصه مسائل مهمی از جمله «حرکت به سمت اصلاح الگوی مصرف»، «همت مضاعف، کار مضاعف»، «تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه ایرانی»، «حماسه اقتصادی»، «اقتصاد و فرهنگ؛ با عزم ملی و مدیریت جهادی»، «اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل» و «اقتصاد مقاومتی؛ تولید ـ اشتغال» طی سالهای گذشته مطرح شده هرچند به دلایل مشکلات و مسائلی که در زمینههای مختلف اقتصاد داخلی به وجود آمده، هر یک از این شاخصها نتوانسته به شکل مطلوبی محقق شود.
به نظر می رسد مهم ترین رکن در عرصه جهاد اقتصادی و اقتصاد مقاومتی نگاه به تولید داخلی و حمایت از کالای ملی است؛ چه اینکه به تکیه به توان و قوای داخلی است تا بتوان از این رهگذر نیازمندی های کشور را به آن سوی مرزها کمتر و کمتر کرد.
شناسایی تمام ظرفیتها، توان و قوای داخلی و به کارگیری آنها به منظور جلوگیری از نفوذ و سلطه بیگانگان امری ضروری است که در اصول و قواعد هر نظامی متصور است؛ دین مبین اسلام نیز که بنای جدیدی از نظام حکومتی را پایه ریزی کرد، بر این اصل تاکید کرده است؛ آنجا که در آیه 60 سوره انفال تاکید میکند: «وَأَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ وَمِن رِباطِ الخَيلِ تُرهِبونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُم وَآخَرينَ مِن دونِهِم لا تَعلَمونَهُمُ اللَّهُ يَعلَمُهُم/ هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها [= دشمنان]، آماده سازید! و (همچنین) اسبهای ورزیده (برای میدان نبرد)، تا به وسیله آن، دشمن خدا و دشمن خویش را بترسانید! و (همچنین) گروه دیگری غیر از اینها را، که شما نمیشناسید و خدا آنها را میشناسد».
با چنین رویکردی است که جوامع خواهند توانست راههای نفوذی را به روی بیگانگان ببندند. این وعدهای است که خداوند به جوامع اسلامی داده و میفرماید: «وَ لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرینَ عَلَی الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً: و خداوند هرگز بر [زیانِ ] مؤمنان، برای کافران راه [تسلّطی ] قرار نداده است.» (آیه ۱۴۱ سوره نسا) و قطعا جامعه ای توان خروج از استیلای بیگانگان را خواهد داشت که با جدیت و تلاشی مضاعف به سمت استقلال و خوداتکایی پیش برود.
قرآن کریم در آیات متعددی به مسئله استفاده از روزیهای حلالی که خداوند در زمین و آسمان قرار داده، تاکید داشته است؛ با این حال به این مسئله نیز اشاره شده که برخی قدر نعمتهای الهی را ندانسته و به آن بیتوجهی میکنند که باعث کفران یا از بین رفتن نعمات می شود.
هر گروه، صنف و تخصصی در جامعه دارای اهمیت هستند اما طبقه کارگری یا همان تولیدکنندگان و صنعتگران، بیش از هر گروه دیگری مورد توجه قرار گرفتهاند. این طبقه افرادی هستند که نبض اقتصادی جامعه را به دست گرفتهاند و حمایت و تشویق آنها به تولیدات بیشتر، تقویت نبض جامعهای است که در آن زندگی میکنیم. اهمیت این مسئله تا آنجایی است که امام علی(ع) در نامه به مالک اشتر که به عنوان منشور حکومت علوی شناخته شده، در طبقهبندی مشاغل و اصناف و بیان کارکردها و اهمیت هر یک از آنها برای حکومت، صنعتگران یا همان تولیدکنندگان را یکی از مهمترین طبقات جامعه نام بردهاند.
امیرالمؤمنین در نامه 53 نهج البلاغه خطاب به مالک اشتر مردم را بر اساس نوع زندگی و شغل و حرفه آنها طبقهبندی میکنند و مسئولیتهای متقابل آنها و والیان و مسئولان را برمیشمرند و تاکید میکنند: «کار این جمله (سپاهیان، کشاورزان، قضات، عاملان و نویسندگان) استوار نشود جز با بازرگانان و صنعتگران که جمع میشوند و با سودی که بدست میآورند، بازارها را بر پا میدارند، و کار مردم را کفایت میکنند، در آنچه که دیگران مانند آن نتوانند».
«سودآوری»، «برپایی بازار»، «کفایت کار مردم» و «انجام کاری که دیگران از عهده آن برنمیآیند»، چهار ویژگی منحصر به فرد تولیدکنندگان به عنوان «صنعتگر» در کنار تاجران و بازرگانان است. امام علی توجه مالک اشتر را به عنوان والی سرزمین مصر به صنفی جلب میکنند که حرکت و پویایی جامعه به تحرک آن بستگی دارد.
حمایت از تولید و سرمایه داخلی و تولیدکنندگان از یک سو متوجه مسئولان است اما از سوی دیگر مردم سهم مجزا و مهمی در حمایت از تولیدکنندگان خواهند داشت؛ بار مسئولیت سنگینی بر مردم قرار گرفته تا با همت خود زمین حاصلخیز را به سمت آبادی و آبادانی پیش ببرند. همانطور که در آیه 61 سوره هود آمده است: « هُوَ أَنشَأَكُم مِنَ الأَرضِ وَاستَعمَرَكُم فيها /اوست که شما را از زمین آفرید، و آبادی آن را به شما واگذاشت!».