کنار زدن دانش‌آموختگان قرآن از جذب در گروه‌های معارفی تبعیض و بی‌عدالتی است
گروه اندیشه ــ یک دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث ضمن برشمردن انتقاداتی نسبت به فراخوان جذب هیئت علمی که اخیراً منتشر شده و در آن دانشجویان دکتری قرآن و حدیث از جذب در گروه‌های مدرسی معارفی منع شده‌اند بیان کرد: کنار زدن دانش‌آموختگان قرآن از جذب در گروه‌های معارفی تبعیض و بی عدالتی است.
به گزارش ایکنا؛ جذب در گروه‌های هیئت علمی دانشگاهها از جمله مسائل مهم برای دانش آموختگان مقطع دکتری است. وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز همواره فراخوان جذب را منتشر می‌کند تا دانش آموختگان مبتنی بر نوع نیاز دانشگاهها بتوانند برای جذب اقدامات لازم را انجام دهند. جدیدترین فراخوان برای جذب هیئت علمی مربوط به فراخوان جذب شهریورماه است که البته همراه با حواشی بوده است.
به گونه‌ای که دانش آموختگان دکتری علوم قرآن و حدیث از عضویت در گروه‌های مدرسی معارفی دانشگاهها محروم شده‌اند، مسئله‌ای که قبل از این سابقه نداشته و اخیراً این قانون گذاشته شده است که البته موجب واکنش‌هایی از سوی دانشجویان و دانش آموختگان رشته علوم قرآن و حدیث نیز شده است.
به منظور بررسی بیشتر این مسئله با مرضیه راجی، دانشجوی مقطع دکتری علوم قرآن و حدیث به گفت‌وگو پرداختیم. وی در ابتدا بیان کرد: بحث صرفاً روی این فراخوان اخیر نیست بلکه بحث کلی‌تر است. بنده که دانشجوی ممتاز بودم و حتی در محضر علامه عسکری نیز شاگردی کرده‌ام و اکنون به عنوان نمونه‌ای از اساتید گروه معارف با بیش از ۱۲ سال سابقه تدریس در بسیاری از دانشگاه‌های معتبر از کمترین حقوق برخوردارم و سوال اینجاست که چه تفاوتی بین سطح علمی و تلاش یک استاد رسمی و حق‌التدریس وجود دارد که اگر ترم‌ها، تعویق پرداخت حق الزحمه را هم کنار بگذاریم تمامی حقوق یکساله او باز هم با یک ترم استاد رسمی قابل مقایسه نیست.
این دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث تصریح کرد: این روند تا کی باید ادامه یابد؟ از آنجا که با توجه به روند جذب اساتید اگر نگویم در همه جا، در بسیاری از گروه‌ها کاملاً سلیقه‌ای و براساس روابط است نه ضوابط، لیاقت و سابقه تدریس. خود بنده شاهد بودم که فرم جذب برخی دانشکده‌ها براساس ویژگی‌های آشنایان و فرد مورد نظرشان تنظیم می‌شد، حتی بدون مجوز یا داشتن سابقه چشم‌گیر تدریس و این درحالی است که یک فرد رها از قید روابط و یا بی‌بهره از آن باید سال‌ها تلاش کند و مجوز تدریس بگیرد تا شاید گوشه چشم و التفاتی به او شود و چند واحدی به او سپرده شود.
وی در ادامه با اشاره به فراخوان جذب هیئت علمی که اخیراً منتشر شده است بیان کرد: متأسفانه روند جذب اساتید دائماً سخت‌تر و ناعادلانه‌تر می‌شود و سؤال اینجا است، چرا دانشجوی فرهیخته دانشگاه حق تدریس در حوزه ندارد اما روحانیون به راحتی در دانشگاه حضور دارند و در جذب موفق‌ترند؟ بنده بارها دیده‌ام به دلیل تفاوت سیستم درس و بحث این دوگروه، دانش آموخته دانشگاه در تدریس درگروه معارف بعضاً توانمند‌تر عمل کرده است، در حالی که با این روند به راحتی از دانشگاه حذف می‌شود.
این دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث در پاسخ به این سوال که علت مطرح شدن این قانون چیست؟ گفت: به نظرم فقط تبعیض و بی عدالتی است و سؤال من این است که اگر علم دین تنها در حوزه وجود دارد، علت وجود این همه دانشگاه‌های الهیات و تربیت دانشجو چیست؟ اگر دانشگاه ناکارآمد است، پس چرا با ادامه کار آن مخالفت نمی‌شود که یک فارغ‌التحصیل که حداقل ۱۰ سال از عمر خود را صرف گذشتن از سد سنگین کنکور ارشد و دکتری و به دفاع از پایان‌نامه و رساله اختصاص داده را آنچنان ناکارآمد تصور کنیم که به راحتی حذف و سرگردان رهایش کنیم؟ اگر در گروه معارف عدالت نیست پس باید در کجا به دنبال آن باشیم.
انتهای پیام
