مجذوب در نور جذبه حق
سرخ‌واژه‌های سیاهپوش؛ دلنوشته‌هایی خاسته از خلوصِِ دلِ متاثر از احوال محرم است. سرخ‌هایی که از دل می‌خیزند و سیاهپوش عزای حسین(ع) و حسینیان بر دل می‌نشینند.
«الذین یذکرون الله قیاما» یعنی که برخیز و قیام کن! برخیز و در برابر ظالمان و طواغیط زمانه، نهیب «انی لا اری الموت الا السعادة و للحیاة مع الظالمین الا برما» سر ده! این که با قیام خود، ذاکر اسم الله شوی و بر قیام خود قامت ببندی تا قدم در قرب حریم قدس حق گذاری! قیام آن هنگام در کمال باشد که قائم بر حق شوی و مملکت دل را تنها به فرمان حضرت ربوبیت گذاری که عهد قدیم نیز آن باشد که ربوبیت، تنها از ذل در عبودیت حاصل شود که «و انعبدونی هذا صراط مستقیم»
«الذین یذکرون الله قیاما و قعودا» قعود پس از قیام، سر از تضلع و خشوع عبد دارد که «استعینوا بالصبر و الصلوه فانها لکبیرة الا علی الخاشعین». پس چون خشوع آیدت، دری دیگر از مرقات نماز به رویت گشوده باشد و پرده‌ای در از حجاب نورانی به کناره رود که هر آن که خشوعی در عبودیت نیابد، تذکرش چه باشد جز ظاهر الفاظ؟! که به گمان آید که ذکر بی‌خشوع به عبادت بی‌حاصلی آید که استخفاف آن باشد و مستخف آن مصداق «لا بنال شفاعتنا من استخف بصلاته»
«الذین یذکرون الله قیاما و قعودا و علی جنوبهم» حال که سالک از قیام به ذل عبودیت در مقام افتادگی قدم نهاد، حال نوبت آن آید که فانی در جمال جمیل محبوب افتد و مجذوب در نور جذبه حق شود؛ و آن را حالتی است که «و خر موسی صعقا» پس آن هنگام که در مقام صعق ربوبی بار یافتی و ذل عبودیت را در مقام ربوبیت به نظاره نشستی و دست بر دریای وحدت گذاردی، آن هنگام سرود «اقتلونی یا ثقاتی/ ان في قتلي حیاتي» سر نهی!کربلا گاه آن باشد که این آیه را به تماشا بنشینی و آینه تمام نمای اینان را به در پیش روی خود فراز داری!
کربلا گاه آن باشد که قائم به قیام شوی! باید تا غباری بر قامت توحید ننشیند! به قعودت در آوردند و با نیزه‌های جهالت سرو بلندبالای قامتت را به زانو درآورند، ولی به بندگی دنیا پیشگان درنیایی و عبودیت غیر برنگزینی تا آن هنگام که بر پهلو به خاکت گذارند و شمشیر تباهی بر رگ‌های گلویت گذارند و سیلابی از خون را بر دشت تنهایی روان سازند!
کربلا گاه آن است تا تجسد «یذکرون الله» را به چشم دل به نظاره بنشینی و نشانه‌ای از قیام و قعود بر هنگامه عبودیت به جان برگیری و نمازت را به قامتی دگر بندی و قدم سیر به حضرت رب الکونین را جانی تازه بخشی.
انتهای پیام
