سیره امام حسین(ع) بر چه اصلی استوار بود؟
حجت‌الاسلام غفوری‌نژاد با بیان اینکه سیره امام حسین(ع) همیشه بر اصل عقل و منطق استوار بوده بیان کرد: حسینی که در کربلا شمشیر به دست قیام می‌کند، در سنین جوانی که زمان جنگ نیست، توصیه به صبر دارد. سیره این امام از آنجا که تمام حیات آن حضرت از کودکی بر اساس عقل و منطق بود، قابل الگوگیری است.
حجت‌الاسلام والمسلمین غفوری‌نژاد، عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب در گفت‌وگو با ایکنا از قم، با بیان اینکه امام در تمام شئون زندگی خود پیشواست، اظهار کرد: امام حسین(ع) پس از خلافت خلیفه اول، زمانی که او بر منبر رسول خدا قرار گرفته بود، در همان سنین کودکی مقابل خلیفه اول ایستاد و گفت که این منبر پدر من است. طبق نقل، ابوبکر گریست و ایشان را بغل کرد.
وی ادامه داد: خلیفه دوم نیز روزی بر روی منبر بود که امام خطاب تندتری به وی داشت و گفت: از منبر پدر من پایین بیا، یعنی تو شایسته این جایگاه نیستی؛ خلیفه دوم ایشان را بغل کرد و کنار خود نشاند و خطبه را ادامه داد. این نشان می‌دهد که ابا عبدالله الحسین(ع) از همان اوان کودکی دارای روحیه مبارزه با ظلم بود.
رئیس شعبه مشهد دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: خلیفه سوم ۱۲ سال خلافت کرد که ۶ سال نخست خلافتش اوضاع آرام بود، اما شورش‌ها در ۶ سال دوم خلافت عثمان آغاز شد و در انتهای سال آخر، مردمانی از مصر، حجاز و عراق به مدینه آمدند و وی را به قتل رساندند. امام حسین(ع) در زمان خلافت خلیفه سوم در سن ۱۹ تا ۳۱ سال قرار داشتند که در این دوران چند واقعه برجسته در حیات امام حسین(ع) خودنمایی می‌کند.
وی ادامه داد: واقعه نخست تبعید ابوذر غفاری از اصحاب پیامبر اکرم(ص) به منطقه خشک ربذه است؛ زیرا در مقابل معاویه سکوت اختیار نمی‌کرد و به خلیفه سوم نیز اعتراض می‌کرد؛ از این رو دستور دادند هیچ فردی در مراسم بدرقه حضور نداشته باشد، اما امام علی(ع) و حسنین(ع) حضور یافتند. در این مراسم امام حسین(ع) خطاب به ابوذر غفاری می‌فرماید که آن‌ها دنیای خودشان را به تو ندادند تو نیز آخرتت را به آن‌ها نفروختی، چه بی نیازی تو از آنچه تو را منع کردند و چقدر نیازمندند آن‌ها به چیزی که تو به آن‌ها نفروختی! آن گاه ابوذر را به صبر توصیه فرمود.
غفوری‌نژاد با بیان اینکه سیره امام حسین(ع) کاملا بر اساس عقل و منطق بوده است، افزود: حسینی که در کربلا شمشیر به دست می‌گیرد و قیام می‌کند، در سنین جوانی که درک می‌کند زمان جنگ نیست، توصیه به صبر دارد.
وی بیان کرد: از دیگر وقایع دوران جوانی امام حسین(ع) در زمان خلیفه سوم داستان مجازات عاصم بن عمر است. این فرد که فرزند خلیفه دوم بود در حال شرب خمر دیده شد؛ اما خلیفه سوم موافق جاری شدن حد بر او نبود، امام حسین(ع) این واقعه را مشاهده کرده بودند، بنابراین در دادگاه شهادت دادند، امام با مشاهده اینکه قاضی مایل به اجرای حد نیست، چندان پیگیری کردند تا حد شرعی بر این فرد جاری شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب با اشاره به جریان حصر خانه عثمان افزود: در اواخر خلافت عثمان نارضایتی‌ها افزایش یافت، عده‌ای از مصر، حجاز و عراق به مدینه آمده، خانه عثمان را محاصره کردند و قصد قتل وی را داشتند که حضرت امیرالمومنین(ع) با وجود نارضایتی‌ها موافق قتل عثمان نبودند، بنابرین حسنین(ع) از سوی ایشان برای محافظت از خانه عثمان مامور شدند که امام حسین(ع) در این جریان مجروح می‌شوند. در اینجا نیز برخورد معقول و پسندیده را در سیره این امام بزرگوار مشاهده می‌کنیم.
وی بیان کرد: در دوران خلافت حضرت امیرالمومنین(ع) عمر مبارک امام حسین(ع) از ۳۱ سال تا ۳۶ بود که در جنگ جمل این امام بزرگوار یکی از فرماندهان بود، در جنگ صفین نیز نقش امام حسین(ع) برجسته است، امام حسین(ع) مردم کوفه را برای جنگ ترغیب می‌کردند و در پی سخنان حضرت، مردم کوفه ترغیب شدند در جنگ شرکت کنند.
غفوری نژاد یادآور شد: عمده اطلاعات ما از امام حسین(ع) مربوط به دو ماه پایانی عمر شریف آن حضرت است، در حالی که تمام دوره حیات آن حضرت از همان کودکی قابل الگوگیری است.
انتهای پیام
