به گزارش ایکنا به نقل از دات الخلیج، مسجدی که بنگلادش برای اقلیت جنسی اختصاص داده، ساختمانی ساده دارای یک اتاق با دیوارها و سقف پوشیده از ورقهای قلع است که برای این اقلیت اجتماعی که در سالهای اخیر از نظر قانونی به رسمیت شناخته شدهاند اما همچنان از تعصبات ریشهدار رنج میبرند، در نظر گرفته شده است.
این مسجد در زمینی واقع در شمال داکا، پایتخت بنگلادش و در سواحل رودخانه برهماپوترا ساخته شده است که دولت پس از بیرون راندن مهاجران، به این گروه از جامعه اهدا کرده بود.
«جویتا تونو» رهبر ترنسها در سخنانی در جمع نمازگزاران گفت: از هماکنون به بعد، هیچ کس نمیتواند منکر نماز خواندن مهاجرین ترنس در مسجد شود.
یک دختر جوان 28 ساله که با روسری سفید موهای خود را پوشانده بود و به وضوح از این اتفاق متأثر شده بود، در این باره گفت: از این به بعد هیچ کس نمیتواند ما را به تمسخر بگیرد.
سونیا 42 ساله نیز که از کودکی عاشق تلاوت قرآن و در یکی از مؤسسات اسلامی تحصیل میکرد، گفت: حتی در خواب نمیدیدم که بتوانم یکبار در طول زندگیم در مسجد نماز بخوانم.
او زمانی که تحت عنوان ترنس مهاجرت کرد، از نماز خواندن در همه مساجد منع شد.
سونیا گفت: مردم به ما میگویند چرا شما در مساجد نماز میخوانید؟ شما باید در منزل نماز خود را اقامه کنید و به مسجد نیایید!
وی افزود: این مسئله برای ما شرم آور بود؛ به همین دلیل دیگر به مسجد نرفتیم. اما اکنون این مسجد ماست و هیچ کس نمیتواند به ما بگوید در مسجد نماز نخوانید.
ترنس که نام دیگر آن تراجنسی است به افرادی گفته میشود که هویت جنسی خود را قبول نداشته و رفتارهای خاصی دارند. این افراد معمولا رفتارهایشان مانند رفتارهای جنس مخالف است. ترنس ممکن است در همه جوامع و در هر قسمتی از دنیا وجود داشته باشد اما نکته غم انگیز این است که این افراد معمولا مورد تمسخر دیگر افراد قرار میگیرند در صورتی که با بالا رفتن سطح فرهنگ جامعه نباید چنین رفتاری شود.
انتهای پیام