به گزارش ایکنا، وبسایت LISTVERSE در مطلبی به 10 موضوعی اشاره کرده است که باعث شد، سال 2020 تبدیل به یکی از بدترین سالهای بشریت شود.
این وبگاه تحلیلی نوشت: سال 2020 را میتوان از جهاتی به عنوان بدترین سال هزاره جدید نام برد. با وجود اینکه اتفاقات و اخبار خوب و مثبت در این سال کم نبودند و بارها جهانیان شاهد همکاری و اتحاد در مقابله با معضلات جوامع مختلف بودند، اما مسائل و مشکلاتی که برای مردم جهان و دولتها در سال 2020 به وجود آمد از جهاتی بسیار کمسابقه بود.
یک مثال واضح در این زمینه شیوع جهانی بیماری کووید-19 است. این بیماری باعث شد که بشر بار دیگر در مقابل مشکلی جهانی قرار بگیرد که حل آن نیازمند همکاری بینالمللی در سطوح مختلف از رهبران کشورها و جوامع تا پایینترین اقشار مردم بود. با این همه مسائل و رقابتهای سیاسی بر روی این مسئله جهانی تأثیرگذار بود و گروههای سیاسی در کشورهای مختلف تلاش کردند که از این وضعیت در جهت اهداف سیاسی خود حتی به قیمت جان افراد سوءاستفاده کنند.
درگیریهای انتخاباتی در یکی از بزرگترین دموکراسیهای غربی (آمریکا) باعث شد که بسیاری از کارشناسان و منتقدان وقایع پیش و پس از این انتخابات را به عنوان لکه سیاهی در تاریخ سیاسی آمریکا بدانند. البته وضعیت در بزرگترین دموکراسی دنیا (هند) هم بسیار بد بود. تبعیض سازمانیافتهای که با تصویب اصلاحیه حقوق شهروندی رسمی شده بود، ادامه پیدا کرد تا در پایتخت این کشور بسیاری از مسلمانان در اعتراضات علیه این قانون جان خود را از دست بدهند. 10 مورد از اهم رویدادهای تلخ جهان در سال 2020 از نظر میگذرد:
COVID-19 در 2019 منتشر شد و در مدت کوتاه جهان را آلوده کرد. اندکی پس از شناسایی، مشخص شد که ویروس کرونا که از ووهان چین منتشر شد، بسیار خطرناکتر از آنفلوآنزا است و طولی نکشید که به یک بیماری همهگیر در سراسر جهان تبدیل شد.
برخلاف تصور بیشتر مردم بیماریهای همهگیر غیرمعمول نیست، اما بیشتر این بیماریها در یک منطقه خاص شیوع پیدا میکنند. شیوع ابولا در سال 2014 وحشتناک بود، اما شیوع آن بسیار کمتر بود. اکثر بیماریهای همهگیر بدون از بین بردن کل کره زمین میآیند و میروند، اما کووید-19 کاری را انجام داد که از سال 1918 و شیوع آنفولانزای اسپانیایی مشاهده نشده بود.
این ویروس حدود 500 میلیون نفر را در سراسر جهان آلوده كرد و منجر به 50 میلیون مرگ شد. کووید-19 کشنده نیست، اما تا ماه دسامبر، بیش از 67 میلیون نفر را آلوده کرده که منجر به بیش از 1.5 میلیون مرگ شده است. کووید-19 فقط افراد را آلوده و قربانی نکرد بلکه شیوه زندگی را هم تغییر داد.
شرکتها مدل دورکاری را برای کارمندانشان تعریف کردند. برخی دیگر بدون جبران درآمد از دست رفته، کاملاً تعطیل شدند تا بسیاری شغل خود را از دست بدهند. قرار نیست کووید-19 در اولین روز سال جدید ناپدید شود اما دیگر تأثیرگذاری شدید خود را ندارد.
تمام دنیا تمایل دارند که بدانند چه اتفاقی افتاده که انتخابات ریاستجمهوری روی زشت خود را نشان میدهد. انتخابات در ایالات متحده تا حدودی آشفته است و مدتها قبل از اینکه کسی بخواهد رأی دهد، آغاز میشود. انتخابات ریاستجمهوری سال 2020 از قبل از روز انتخابات مسئلهساز بود.
رئیسجمهور ترامپ و حامیانش علیه رأیگیری پستی صحبت کردند که به گفته آنها برای «سرقت انتخابات» استفاده میشود. این مقوله ماهها ادامه داشت و هنگامی که انتخابات انجام شد، ترامپ شکست خورد و جو بایدن پیروز شد. متأسفانه، این موضوع برای همه، از جمله رئیس جمهور ترامپ، کاملاً روشن نبود. وی علیرغم اینکه هنوز میلیونها برگه شمارش نشده بود، در عصر روز رأیگیری اعلام پیروزی کرد.
ترامپ پروندههای قضایی به راه انداخت و نتایج را به چالش کشید. ملت آمریکا از سیاستهای ریاستجمهوری خسته شدهاند. شهروندان ایالات متحده معمولاً از پایان یافتن انتخابات خوشحال میشوند. با این همه، انتخابات ریاستجمهوری سال 2020 ادامه دارد و احتمالاً تا زمان آغاز ریاستجمهوری جو بایدن در 20 ژانویه 2021 (2 بهمن 1399) ادامه خواهد داشت.
هر سال شاهد درگذشت تعدادی از افراد مشهور هستیم که مانند هر مرگ دیگری این فقدان غمانگیز و اغلب غیرمنتظره است. هر سال، به گذشته نگاه میکنیم و میبینیم شخصی که برای ما مهم بود و معنای خاصی برای ما داشت از دنیا رفته است.
سال 2020 با چندین مرگ غیرمنتظره از افراد مشهور در اذهان باقی ماند. مسلماً کووید-19 افراد زیادی را به کام مرگ کشاند، اما مرگهای غیرمنتظرهای در این میان رخ داد که ارتباطی به این بیماری نداشت.
کوبی برایانت (بسکتبالیست مشهور) در کنار دختر 13 ساله و هفت نفر دیگر در اثر سقوط هلیکوپتر خود جان خود را از دست داد و این تازه آغاز کار بود. چادویک بوسمن (بازیگر معروف فیلم پلنگ سیاه) در 43 سالگی بر اثر سرطان روده بزرگ درگذشت. مشاهیر دیگری مانند شان کانری (بازیگر) هم بودند که امسال فوت کردند.
در سال 1997 کنترل هنگکنگ از بریتانیا به جمهوری خلق چین منتقل شد که سیاست «یک کشور، دو نظام» را در مورد هنگکنگ اتخاذ کرد. هنگکنگ برای 99 سال تحت حاکمیت انگلیس، از سیستمهای اقتصادی و اداری اختصاصی خود برخوردار بود و چین قول داد که این وضعیت بعد از در اختیار گرفتن هنگکنگ ادامه پیدا کند.
نفوذ چین بر حکومت هنگکنگ تقریباً بلافاصله بعد از 1997 آغاز شد. در عرض 23 سال، وفاداران چینی موقعیتهای قدرت را در دولت هنگکنگ به دست گرفتند. این کمک کرد تا شکاف بین سوسیالیسم چین و دموکراسی هنگکنگ برطرف شود به طوری که در سال 2020، به نظر میرسید سیاست «یک کشور ، دو نظام» از بین رفته است.
در آوریل 2019، هنگکنگ لایحه استرداد را پیشنهاد کرد که از سوی وفاداران حکومت چین مطرح شد. این لایحه امکان استرداد افراد مشکوک به ضدیت با حکومت چین از هنگکنگ را برای چین آسان میکند. بدین ترتیب جنبش اعتراضی هنگکنگ 2019-2020 آغاز شد که در نهایت شاهد سقوط بیشتر حق حاکمیت هنگکنگ بود.
در اواسط سال 2020، چین با قانونگذاری مستقیم اقدامات محدود کننده خود را علیه هنگکنگ بیشتر و تصاحب کامل آن را آسانتر کرد. اعتراضات در سراسر هنگکنگ آغاز شد و بسیاری از کشورها شاهد سیاست «یک چین، دو نظام» بودند که به «یک چین یک نظام» تبدیل شد و دموکراسی طولانیمدت این جزیره را از بین برد.
قبل از سال 2020 بیشتر مردم در غرب هرگز نام قرهباغ را نشنیده بودند. نمایندگان ارمنستان و آذربایجان از سال 1992 در مذاکرات صلح در مورد وضعیت مورد مناقشه منطقه شرکت میکنند، اما هر چند وقت یک بار، درگیریها بین دو کشور بالا میگیرد. در 27 سپتامبر(6 شهریور)، یک بار دیگر درگیریها بین آذربایجان و ارمنستان بر سر این منطقه آغاز شد.
ارمنستان در این منطقه حکومت نظامی وضع کرد و با ترکیه که از آذربایجان پشتیبانی نظامی میکرد، درگیر شد. وقوع جنگ در قرهباغ همه منطقه را تهدید کرد. با برقراری آتشبس با وساطت مسکو، پس از شش هفته اوضاع آرام شد. با این همه هنوز اوضاع کاملاً آرام نشده و احتمال وقوع درگیری دیگری وجود دارد.
از سال 2016 که پادشاه بومیپول آدولیاده، پس از 70 سال حکومت درگذشت، دولت این کشور آشفته است. پادشاه واجیرالونگکورن، جانشین وی در آلمان زندگی میکرده و برای اولین بار در تایلند، مردم از پادشاه خود انتقاد میکنند.
قانون در این کشور به جرم بدنام كردن پادشاه، ملكه و وارث سلطنت بین سه تا 15 سال حكم زندان صادر میكند، اما این مانع از آن نیست كه مردم به خیابانها بروند. برای بدتر کردن اوضاع، پرایوت چان اوچا، نخستوزیر فعلی با کودتایی آرام به قدرت رسید و پس از انتخابات در سال 2019، مردم خواستار کنارهگیری وی شدند. تجمعات مخالف نخستوزیر تایلند همچنان ادامه دارد. شایعات مربوط به اقدام به کودتا یا مداخله نظامی در حالی گسترش مییابد که تقاضا برای دولت جدید، قانون اساسی جدید و اصلاح سلطنت در خیابانها به گوش میرسد.
در 9 آگوست(19 مرداد)، بلاروس انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کرد که در آن رهبر فعلی این کشور الكساندر لوكاشنكو، برای ششمین دوره سمت خود را حفظ كرد. نتایج انتخابات نشان داد که 80 درصد آرا به رئیس جمهور اختصاص دارد، اما انتخابات بلافاصله مورد مناقشه قرار گرفت.
سوتلانا تیخانوفسکایا، رقیب وی مدعی پیروزی 60 ـ 70 درصدی شد و شورایی را برای مذاکره و انتقال قدرت تشکیل داد. اما این اتفاق نیفتاد و همه اعضای شورا که برای این منظور ایجاد شده بود، دستگیر شده یا از کشور فرار کردند. اتهامات تقلب گسترده در انتخابات منجر به اعتراض در سراسر کشور شده و چندین کشور دیگر از پذیرش نتایج خودداری کردهاند. اتحادیه اروپا مقامات بلاروسی را که مسئول «خشونت، سرکوب و تقلب در انتخابات» میداند، تحریم کرد. لوکاشنکو به پلیس دستور سرکوب معترضین را داد و خشونت در سراسر کشور آغاز شد. از دسامبر(اوایل آذر)، نتایج انتخابات همچنان مورد مناقشه است و اعتراضها همچنان ادامه دارد. سازمان ملل خواستار پایان دادن به نقض مداوم حقوق بشر در این کشور است.
اندکی پس از روی کار آمدن رئیس جمهور دونالد ترامپ، وی ایالات متحده را از توافق هستهای با ایران خارج کرد و ایران را تحت فشار تحریمها قرار داد تا این کشور را تضعیف کند. تنشها شروع به فزونی کرد. تا سال 2020، اوضاع در حال رسیدن به نقطه جوش بود و شایعات مربوط به علاقه ترامپ برای حمله به ایران داغ بود.
وقتی ترامپ اجازه ترور قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را صادر کرد، خصومت بین دو کشور بالا گرفت. ترور این فرمانده نظامی همه را به جنگ نزدیک کرد و اندکی پس از این اقدام، ایران با موشک پایگاههای آمریکاییها در عراق را هدف قرار داد.
اگر یک جنگ تمامعیار بین ایالات متحده و ایران آغاز شود، تأثیر آن در سراسر جهان احساس میشود. ایران در تنگه هرمز حضور دارد که دروازه صادرات نفت از خلیج فارس است. هر درگیری در این منطقه، تجارت جهانی را تهدید میکند که بر همه چیز از کشاورزی و حمل و نقل گرفته تا دارو و توزیع واکسن تأثیر میگذارد.
آتشسوزیها از ژوئن 2019 (خرداد 1398) آغاز شد و تا ماه می(اواخر اردیبهشت) سال 2020 ادامه داشت، اما به دلیل شیوع کووید-19 این موضوع از توجه جهانیان خارج شد.
این آتشسوزیها دهها میلیون هکتار از مراتع و جنگلها را سوزاند که باعث تخلیه کل چند شهر شد. سی و چهار نفر در نتیجه آتشسوزی کشته شدند. اکوسیستمهای مختلف در سراسر استرالیا به شدت آسیب دیدهاند که بعضی از آنها ممکن است هرگز بهبود نیابند. چندین گونه جانوری و گیاهی که قبلاً در معرض تهدید بودند ممکن است منقرض شوند، در حالی که گونههای دیگری که در وضعیت نگران کننده بودند به نابودی کامل نزدیک شدهاند. خسارات ناشی از فصل آتشسوزی استرالیا 2019-2020 گسترده بود و اثرات آن هنوز در حال اندازهگیری است.
جورج فلوید یک مرد آمریکایی آفریقاییتبار بود که با فشار هشت دقیقهای زانوی یک افسر پلیس به نام درک شووین (Derek Chauvin) بر روی گردن کشته شد. در نتیجه، فلوید درگذشت و همه چیز در فیلم ضبط شد. آمریکاییهای آفریقاییتبار که قبلاً از خشونت گسترده پلیس در جامعه خود عصبانی شده بودند، در اعتراض به سرکوب پلیس به خیابانها ریختند.
آنها تنها نبودند، زیرا مردم از همه اقشار در اعتراض به خشونت پلیس بیرون آمدند. واکنش پلیس برخورد خشونتآمیز، ضرب و شتم و استفاده از گلوله لاستیکی بود.
جنبش «جان سیاهان مهم است»(Black Lives Matter) ممکن است سالها قبل از مرگ فلوید در ایالات متحده آغاز شده باشد، اما طولی نکشید که مردم در سراسر جهان برای اعتراض به اشکال مشابه خشونت ظالمانه به خیابانها آمدند. مجسمههای نژادپرستی پایین کشیده شدند، مردم آسیب دیدند و گرچه ممکن است این جنبش باعث جلب توجه مردم بیشتری شود، اما هنوز نتیجهای با هدف اصلاحات گسترده (پلیس و دولت) نداشته است.
ترجمه از محمدحسن گودرزی
انتهای پیام