محمدحسین سعیدیان، قاری بینالمللی در پاسخ به این پرسش خبرنگار ایکنا که چه میزان خانواده در انس فرزندان با قرآن کریم نقش دارد در ابتدا، به نحوه آشنایی خود با مصحف شریف اشاره کرد و افزود: به دلیل علاقه ویژه خانوادهام به قرآن کریم، با قرآن ارتباط گرفته و در مدرسه نیز فعالیتهای قرآنیام را ادامه دادم.
وی ادامه داد: مدرسه علوی اسلامی به عنوان مدرسه نمونه اسلامی، فرزندان خانوادههایی که دغدغه تربیت دینی داشتند، پذیرش میکرد و من نیز آنجا تحصیل کردم. در این مدرسه، هر سال جشنواره قرآنی برگزار میشد به نحوی که در امر حفظ و قرائت زمینهساز تشویق دانشآموزان بود و مهمترین رویداد هر ساله مدرسه بود.
این مدرس قرآن کریم افزود: به تدریج با اوج گرفتن انقلاب اسلامی، در مدرسه علوی برای اجرای سرود «خمینی، ای امام» در هنگام ورود امام به کشور آماده میشدیم و یک گروه بزرگی برای استقبال از حضرت امام تشکیل شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، برنامههای قرآنی را شروع کردم و طرح قرآنخوانی صبحگاهی از سوی معلمان مطرح شد و در مدارس منطقه 12 تهران برنامه اجرای قرآن صبحگاهی شکل گرفت. بچهها قطعهای را تمرین میکردند و در صبحگاه میخواندند. وقتی من در مراسم صبحگاه قرآن میخواندم همسایهها پشت پنجره میآمدند و قرآن گوش میدادند و گاهی هدایایی برای ما میفرستادند. فراگیری قرائت قرآن به صورت جدی برای من در مدرسه صورت گرفت.
وی با تأکید بر اینکه خانوادهها نقش بسیار موثری برای انس فرزندانشان با قرآن، این موسیقی آسمانی دارند، افزود: این موسیقی فراتر از هر موسیقی در عالم هستی است. نسبت این موسیقی با موسیقیهای دیگر نسبت آخرت با دنیا است. بنابر این موسیقی قرآن یک موسیقی بسیار معجزهآسا و غیبی است. اینگونه نیست که بتوانیم این موسیقی را با سایر موسیقیها مقایسه کنیم. اگر فرزندانمان را با موسیقی قرآن آشنا کنیم، نسل ما بیمه خواهد شد. اگر بخواهیم فرزندانمان با فضای آسمانی آشنا شوند لازمهاش این است در منزل شروع کنیم. ما صبحهای جمعه در منزل جلسه قرآن داشتیم به این معنا که نوای اساتید قرآن در خانه طنینانداز بود و ما ساعتها نوای ملکوتی قرآن را استماع میکردیم. اگر فضای تلاوت قرآن را در خانه ایجاد کنیم، رخداد غیر منتظره و غیبی در خانواده ایجاد میشود.
این قاری بینالمللی قرآن ادامه داد: قرآن کریم میفرماید: «حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى وَقُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ». آیتالله جوادی آملی در تفسیر این آیه میفرمایند: میتوانید به جای «صلوه»، تلاوت قرآن بگذارید، مکارم اخلاقی بگذارید. منظور از «حافظوا» محافظت طرفینی است، اگر من از نماز محافظت کنم، خود نماز هم مرا محافظت میکند، لذا اهل نماز کمتر به بزهکاری و کار خلاف رو میآورند. قرآن هم همینطور است: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ». اگر کسی محافظ قرآن شود خود قرآن در دنیا انسان را از بدیها، از شرها حفظ میکند، چه برسد در آخرت که در نص روایات آمده است قرآن خودش را با چهره زیبا به قرآنخوان عرضه میکند و میگوید من در این لحظات خطرناک همراه تو هستم و تو را از نگرانیها حفظ میکنم.
سعیدیان که تجربه اجرای اذان در محافل مهم و از جمله رسانه ملی را در کارنامه دارد در این رابطه توضیح داد: ما بین اذان و قرآن فرقی قائل نیستیم، چون سیدالشهدا فرمودند: اذان، همانند قرآن، وحی الهی است، چرا که عبارت اذان در معراج پیامبر(ص) به ایشان تعلیم داده شد. همانطور که ما در مصادر رواییمان تاکید به تلاوت قرآن داریم، در غرر روایات توجه ویژه به اذان شده و بیان شده است که موذن در روز قیامت چه جایگاهی دارد. موذن باید به ارزش کار خودش توجه داشته باشد. اذان صلای توحید است که از حلقوم او صادر میشود. اذان فراخواندن به نماز است. بالاترین ذکر در عالم هستی نماز است که انسان را به خدا نزدیک میکند و معراج مومن است و دست انسان را در دست خدا میگذارد. در روایات تاکید شده است وقتی صدای موذن بلند میشود ملائکه الهی برای موذن طلب مغفرت میکنند و به اندازه سنگریزههای بیابان برای او طلب مغفرت میشود. بنابر این اذان یک معامله بسیار پرسود است.
این قاری بینالمللی افزود: من از کودکی برای اذان گفتن به مسجد محل میرفتم. بعد از انقلاب که نماز جمعه آغاز شد، من یکی از موذنین نماز جمعه بودم و نوعا هفتههای بسیاری در طول سال اذان میگفتم. یکبار استاد مرحوم حسین صبحدل به من گفتند صدای شما خوب است بیایید اذان بگویید، من هم اذان گفتم. چه آن اذان از رسانه بخش شود و چه نشود مهم نیست، مهم این است خدا این اذان را وسیله دعای خیر مردم قرار دهد.
وی در پایان این گفتوگو به اهمیت معرفی و تکریم خادمان قرآن برای الگوگیری جوانان تأکید کرد و با اشاره به تاریخچه همایش تکریم از خادمان قرآن گفت: معرفی خادمان قرآن کاری است که در دهه هفتاد آغاز شد. خود من در آن زمان به عنوان عضو کارگروه انتخاب قاریان انتخاب شدم. آن زمان جدولی داشتیم که ضرایبی داشت و بر اساس نوع طبقهبندی افراد یکسری مولفههایی مشخص میشد و اولویتبندی میشد. روی آن جدول خیلی کار شد. بر اساس آن جدول خادمین در هر صنف انتخاب میشدند. باید در سراسر ایران افرادی که در این مولفهها میگنجند انتخاب شوند و مسائلی چون شهرت اجتماعی افراد مد نظر نباشد. باید افرادی که به طور پنهان فعالیتهای قرآنی انجام میدهند که از دید مردم و مسئولان پنهان است برای این مسئله انتخاب شوند چون اینگونه به عدالت نزدیکتر است. نمیدانم این کار الآن صورت میگیرد یا نه ولی یک زمان به این مسئله توجه شده بود.
انتهای پیام