Sa Misyon ng Banal na mga Propeta
Dumating ang mga propeta sa paglipas ng mga panahon upang paalalahanan ang mga tao ng mga pagpapala ng Diyos, hilingin sa kanila na tuparin ang kanilang mga pangako sa Diyos, anyayahan ang mga tao sa tamang landas, at itataguyod ang mga turo ng naunang mga propeta. Ang talata 44 ng Surah Al-Mu’minun ay mababasa “Pagkatapos ay Aming ipinadala ang Aming mga Sugo ng sunud-sunod. Ngunit sa tuwing ang Sugo nito ay dumating sa isang bansa, siya ay pinabulaanan nila, kaya Aming ginawa silang sumunod sa iba, at ginawa Namin sila bilang mga kuwento, kaya nagsimula ang bansang hindi naniniwala!"
Nang makita ang panawagan ng mga propeta laban sa kanilang mga interes, nilabanan ng mga walang-pananampalataya ang mga paanyaya at sinubukang kalimutan ang mga turo. Kaya nagkaroon ng pangangailangan para sa pagpapaalala sa mga tao ng Diyos at samakatuwid, ang banal na mga propeta ay isinugo ng Panginoon nang sunud-sunod.
Sa pakikipag-usap tungkol sa misyon ng mga propeta, itinuturo din ni Imam Ali (AS) ang isyung ito: “Ipinadala ng Diyos ang Kanyang mga mensahero sa kanila upang hilingin sa mga tao na tuparin ang kanilang likas na kasunduan, ipaalala sa kanila ang Kanyang nakalimutang mga pagpapala, mag-alok ng huling mga argumento na may pagpapalaganap, at ihayag ang nakatagong mga kayamanan ng mga talino sa liwanag ng kanilang mga turo” (Nahj al-Balagha, Sermon 1)
Siyempre, ang banal na tradisyong ito ay may mga kaaway na naging dahilan upang ang mga propeta ay humarap sa mga kahirapan sa paraan ng paggabay sa mga tao.
“Upang maipatupad ang tradisyon ng banal na pagsubok, ang Panginoon ay nagpadala ng kanyang mga propeta sa mga tao nang sunud-sunod, upang kung ang isa ay umalis, isa pa ang hahalili sa kanyang lugar, ngunit ang bawat propeta ay tinanggihan ayon sa matagal nang tradisyon ng mga tao,” ang isinulat ni Ayatollah Naser Makarem Shirazi sa Tafsir Nemooneh (Huwaran).
