اسرا زندگی باعزت در خیمه مقاومت را بر نوکری ابرقدرت‌ها ترجیح دادند/ قلم ناتوان از وصف آزادگان
گروه اجتماعی: ما را چه رسد که با این قلم‌های شکسته و بیان‌های نارسا در وصف اسرا که سلامت خویش را از دست داده‌اند، مطلبی بنویسیم یا سخنی بگوییم. زبان و بیان، عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای اعتلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی کرده‌اند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اردبیل، دوران هشت ساله دفاع مقدس، یکی از برگ‌های زرین این تاریخ شکوهمند است؛ دورانی که به همت و حمیت باشکوه رزمندگان اسلام، عرصه را بر متجاوزان و معاندان حق و حقیقت تنگ کرد و بصیرت و صلابت پیروان خمینی کبیر(ره) را بیش از پیش نمایان ساخت. لحظه‌لحظه روزگار جنگ، آکنده از گنجینه‌های ارزشمندی است. پاسداشت هر یک می‌تواند این فرهنگ عظیم را به نسل‌های بعد انتقال دهد.
یکی از روزهای به یاد ماندنی دفاع مقدس، روز26 مردادماه است که صنوبران صبور به آغوش میهن بازگشتند. آری، بازگشت آزادگان سرافراز به ایران اسلامی، تابستان گرم را به بهاری مطبوع بدل کرد. بهاری که عطر گل‌های سرخ را در هوای وطن پراکند و انتظار را پایان بخشید تا بار دیگر حقانیت ایران و ایرانی بر تمامی جهانیان اثبات شود و در باور همگان، این نکته بارور شود که ما میراث‌‌دار آزادی و آزادگی مولایمان امام حسین(ع) هستیم و تا آخرین قطره خونمان بر این عقیده مانده و خواهیم ماند.
ما را چه رسد که با این قلم‌های شکسته و بیان‌های نارسا در وصف اسرا که سلامت خویش را از دست داده‌اند، مطلبی بنویسیم یا سخنی بگوییم. زبان و بیان، عاجز از ترسیم مقام بلند پایه عزیزانی است که برای اعتلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی کرده‌اند. در اقدام شریف اسیرانی که در زندان‌های مخوف دشمن، شجاعانه بر سر دشمنان بشریت فریاد می‌کشند، چگونه می‌توان سخن گفت.
آزادگان؛ شیرمردان در بند
اسرا با استقامت و پایداری و پای مردی خویش، به بنیانی مرصوص مبدل گشته‌اند که نه تهدید ابرقدرت‌ها آنان را به هراس می‌افکند و نه از محاصره‌ها و کمبودها به فغان می‌آیند و نه از خیانت و وحشی‌گری‌های صدامِ دیوانه و افسار گسیخته رو به زوال در زدن شهرها و ویران کردن خانه‌ها و... خم به ابرو می‌آورند و چون گذشته به راه خود که همان راه اسلام، عزت، شرف و انسانیت است، ادامه می‌دهند و زندگی با عزت را در خیمه مقاومت و صبر، بر حضور در کاخ‌های ذلت و نوکری ابرقدرت‌ها و سازش و صلح تحمیلی ترجیح می‌دهند.
نه تنها استقامت آزادگان در اردوگاه‌های دژخیمانه رژیم بعث، بلکه صبر و پایداری خانواده‌های این عزیزان ستودنی است. عرصه پر برکت دفاع مقدس، صحنه حضور مردان و زنان با ایمانی بود که با پیروی از تعالیم عالیه اسلام و تحت رهبری حکیمانه حضرت امام خمینی (ره) توانستند حماسه‌ای به یادماندنی و جاودان از خود به یادگار بگذارند. اینان اگر چه در بازگشت از اسارت، مقتدا و امام خویش را ندیدند، اما با نایب بر حق وی میعادی همیشگی بستند و بر عهد خویش با خون شهیدان پایبند ماندند.
آزادگان دلاور و سرافراز با الهام از مکتب انسان‌ساز اسلام و سیره ائمه اطهار(ع) و با درس گرفتن از زندگی انقلابی و حماسه‌ساز حضرت زینب (س) که اسوه صبر و پایداری بود، توانستند دوران دشوار اسارت را پشت سر نهند و شکوه مقاومت و سرافرازی را بر صحیفه درخشان ایران اسلامی ثبت کنند. بی‌شک سال‌‌‌ها محرومیت این سرو قامتان تاریخ باعث شد که آنان امروز بیش از هر فرد دیگری در مسیر سبز موفقیت گام بردارند و الگو، اسوه و افتخار میهن خویش باشند.
علیرضا جابرصفار از آزادگان هشت سال دفاع مقدس متولد 20 شهریور ماه سال 1346 در محله مهدیه (عبدالله شاه سابق) اردبیل است. وی دوران ابتدایی و راهنمایی خود را در مدرسه جعفری اسلامی سپری کرد. وی همزمان با شدت گرفتن انقلاب در اردبیل به همراه جمعی از دوستانش فعالیت‌های چشمگیری داشت. در اوائل انقلاب نیز در مساجد حاج میرصالح و میرزا علی‌اکبر اردبیل به فعالیت خود ادامه داد تا اینکه انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.
در سال‌های اول اسارتم هیچ ارتباطی با خانواده‌ام در ایران نداشتم
جابرصفار همزمان با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، پس از طی آموزش‌های نظامی در پادگان آموزشی شهیدپیرزاده اردبیل در سال 1361 هنگامی که 13 سال داشت، عازم جبهه‌های حق علیه باطل شد. وی که درس و مدرسه را به‌خاطر دفاع از مکتب اسلام و دین و میهن رها کرد، پس از حضور پر رنگ در عملیات‌های والفجر مقدماتی و والفجر یک، در آخرین عملیات برون مرزی خاکی، آبی، هوایی خیبر در اسفند‌ماه سال 1362 در نزدیکی بصره بعد از درگیری‌های شدید به اسارت نیروهای عراقی درآمد.
وی با اشاره به لحظه اسیر شدن خود، به خبرنگار ایکنا گفت: در لحظه‌ای که اسیر شدم همه گلوله‌هایم تمام شده بود و اکثر بچه‌ها شهید و زخمی شده بودند و همگی تشنه و گرسنه در صحرای سوزان جنگ بودیم.
این جانباز شیمیایی ادامه داد: در 28 دی‌ماه سال 1367 به دستور صدام به اجبار می‌خواستند ما را برای زیارت به کربلا ببرند، ولی با مخالفت و مقاومت اسرا رو به رو شدند و ما به شرطی حاضر به رفتن به این زیارت شدیم که به صورت سنتی اقدام به عزاداری بکنیم و از زیارت ما هیچگونه تصویربرداری برای تبلیغات نشود.
وی با بیان اینکه در سال‌های اول اسارتم هیچ ارتباطی با خانواده‌ام در ایران نداشتم، افزود: بعد از اینکه سازمان صلیب سرخ جهانی اسرا را تحویل گرفت، تقریباً هر شش ماه یکبار نامه‌های ما با بازرسی به خانواده ارسال و دریافت می‌شد.
حفظ قرآن برای شوق دیدار خصوصی با امام خمینی (ره)
این استاد زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه با بیان اینکه به من قول داده بودند اگر کل قرآن را حفظ کنم به دیدار خصوصی امام خمینی (ره) خواهم رفت، تأکید کرد: این شوق باعث شد من در مدت اسارتم علاوه بر حفظ بیست جزء از قرآن، سوره اسرا را به سه روش (از آیه اول تا آیه آخر و برعکس و یک آیه از اول و یک آیه از آخر) حفظ کنم.
جابرصفار ضمن ابراز تأسف از اینکه نتوانست امام خمینی (ره) را از نزدیک ملاقات کند، تصریح کرد : قبل از رحلت امام خمینی(ره) از بیماری ایشان اطلاع داشتیم و به این نتیجه رسیده بودیم که ایشان را نمی‌بینیم.
وی همچنین با اشاره به نامه حضرت امام خمینی (ره) به اسرا که فرموده بودند «اگر فرزندان اسیر من برگشتند و من زنده نبودم، سلام مرا به آنان برسانید و به آنان بگویید که شفاعت خمینی را در فردای روز قیامت فراموش نکنند»، بیان کرد : این پیام سند محکمی بود از سوی امام به فرزندانش که دیگر دیداری نخواهد بود.
جابرصفار پس از تحمل هفت سال شکنجه رژیم بعث عراق با کمال افتخار و سربلندی در 28 مرداد سال 1369 به آغوش میهن اسلامی و خانواده خود بازگشت.
مسئولان باید خدمتگذار مردم باشند
علیرضا جابرصفار، آزاده هشت سال دفاع مقدس مدیریت نیروی انسانی کشور را بسیار آسیب پذیر دانست و افزود: اگر امروز مردم مشکلات زمان طاغوت را داشته باشند، انقلابی که کرده‌ایم هیچ مفهومی ندارد.
وی با بیان اینکه مدیران و مسئولان فعلی باید عملکرد مناسبی از خود نشان دهند، عنوان کرد : نظام اسلامی هر چیزی از مردم خواسته، مردم با جان دل تقدیم کرده‌اند و اکنون در مقابل پاسخ‌های صادقانه مردم وظیفه مسئولان ادارات این است که در عمل خدمتگذار مردم باشند.
این آزاده کشورمان خطاب به جوانان، گفت: جوانان ایران اسلامی با آگاهی و درایت ادامه تحصیل دهند.
و اما در پایان گزارش باید بگوییم آزادگان زمان بازگشت به ایران اسلامی از دو موضوع، غم‌زده بودند یکی رحلت امام راحل (ره) و دیگری شهادت و مفقود بودن برخی یارانشان به‌ویژه برخی از آزادگانی که به شهادت رسیده بودند.
