لذت‌های حرام در برابر بازگشت نیکو به خداوند باری روی دوش انسان است

به گزارش ایکنا؛ مراسم سوگواری ایام شهادت حضرت زهرا(س)، امروز، ۱۵ دی‌ماه، با سخنرانی حجت‌الاسلام والمسلمین شیخ حسین انصاریان، در مسجد حضرت رسول اکرم(ص) برگزار شد.

وی بیان کرد: کلمه مبدأ، یعنی حقیقتی که کار از آنجا شروع می‌شود. شروع پدید آمدن و ظهور کل عالم هستی، از سوی وجود مقدس پروردگار عالم بوده است و طبق آیات قرآن مجید، همه این هستی و همه این نظام، با یک تحول بسیار عظیمی به او برمی‌گردد. نام این برگشت نیز معاد است. در سوره مبارکه آل عمران، می‌فرماید که «وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»؛ یعنی برگشت خوب، مفید و با برکت، واقعیتی است که نزد خدا قرار دارد.

انصاریان تصریح کرد: وقتی که این برگشت خوب و بی‌دردسر برای مرد و زن انجام گرفت، نتایجی نیز خواهد داشت که خداوند در سه آیه پی‌درپی در سوره آل عمران بیان کرده است که پس از این بازگشت چه خواهد شد. انسان وقتی کارش در دنیا تمام شود، او را به سوی خداوند برمی‌گردانند. شروع این برگشت نیز برای اهل خدا و اهل عبادت و پاکان، هریک به تناسب ظرفیتی که دارند بسیار عظیم و مهم است.

این استاد برجسته اخلاق در ادامه با اشاره به داستانی از زندگی شیخ مرتضی آشتیانی افزود: یک عالم بزرگی در تشیع داشتیم که اصالتاً اهل آشتیان، متولد تهران و درس‌خوانده نجف بود و به موقعیت علمی بسیار بالایی رسید و از نجف که برگشت، به مشهد رفت که افراد زیادی را نیز تربیت کرد. در حقیقت کار این مرد بزرگ، تربیت نفوس انسان‌ها بود؛ که طلاب زیادی نزد او عالم شدند و زبان مؤثری هم داشت. در قرآن آیه‌ای داریم که می‌فرماید هرجا که هستید حق را بگویید و ایشان نیز مصداق همین آیه بود.

داستان شیخ مرتضی آشتیانی

وی بیان کرد: بنابراین قرآن و روایات حق هستند و ما نیز باید در انتقال آن‌ها به دیگران بکوشیم، اما در مورد شیخ مرتضی باید بگویم که ایشان به دلیل شخصیت علمی که داشت، زمانی که از دنیا رفت در حرم مطهر امام رضا(ع) دفن شد که قبر ایشان با قبر مطهر امام رضا(ع) چند قدم فاصله دارد. یکی دیگر از افرادی که در همان جا دفن شده، نیز شیخ علی‌اکبر نهاوندی است که البته هر دوی این افراد را پدر بنده دیده بود که هر دو نیز تا پایان عمر، یا کتاب مفید نوشتند و یا اینکه به منبر رفته و نفوس را تربیت کردند.

انصاریان در ادامه افزود: وقتی که شیخ مرتضی آشتیانی را دفن کردند، شب، یکی از علمای بزرگ مشهد و یا یکی از بستگان ایشان، وی را در خواب دید و از ایشان پرسید که اوضاع و احوال در عالم برزخ از چه قرار است. شیخ مرتضی که حالت خندانی هم داشت در پاسخ گفت که وقتی دو ملک برای پرسش و پاسخ آمدند، پیامبر(ص) و ائمه(ع) نزد من آمدند. رسول خدا(ص) به آن دو ملک گفت که این فرد در دنیا امت من را هدایت کرده و من پاسخ‌گوی سوالات هستم؛ بنابراین رسول خدا(ص) به جای ایشان پاسخ داده بود و ایشان را به بهشت برزخی بردند.

این استاد برجسته اخلاق تصریح کرد: بنابراین ما نیز اگر نمی‌توانیم در حد آن‌ها کار کنیم، باید در حد خودمان کار کنیم. به خاطر دارم که در دوران ابتدایی که کلاس پنجم بودم، پدرم نمی‌گذاشت که بچه‌ها بعد از نماز صبح بخوابند. مسجد لرزاده نیز به ما نزدیک بود که شیخ علی‌اکبر برهان، معدن اخلاق و محبت، در آنجا پیش‌نماز بود. مردم محل نیز او را بسیار دوست داشتند و در حدی هم جاذبه داشت که تا زنده بود نماز صبح را به جماعت برپا می‌کرد. در محل ما پیرمردی زندگی می‌کرد که تاجر چای بود و به دلیل درست‌کار بودن، همه دوست داشتند که از او چای بخرند. برای نماز صبح نیز به مسجد می‌آمد.

انصاریان بیان کرد: این پیرمرد برای اولین بار که من را دید، به مسجد دعوتم کرد. بعد از نماز که مرحوم برهان سخنرانی کوتاهی هم داشت، با هم به سمت منزل رفتیم. چون تا زمان رفتن به مدرسه هنوز فرصت باقی بود، من را به منزل دعوت کرد. در آن زمان نیز کمپوت در همه خانه‌ها پیدا نمی‌شد. پدر ما نیز برای ما پول توی جیبی نمی‌داد و ما نیز کمپوت نخورده بودیم. این پیرمرد که آن زمان ۷۰ سال داشت به من گفت این کمپوت جایزه نماز امروزت است. اما بدان که یک روزی هم قیامت می‌شود و آنجا نیز خدا به تو یک مزد می‌دهد. این آدم با این کار ما را پایبند به مسجد کرد که در حقیقت با اخلاق و رفتارش چنین کاری را انجام داد.

بازگشت به خدا و بازگشت به دوزخ

وی در ادامه افزود: این مرد نیز یک نمونه از کسانی است که بازگشت خوب دارد، همان طور که برای شیخ مرتضی آشتیانی چنین بازگشتی مقرر شده بود. البته که در مورد چگونگی دست یافتن به این بازگشت خوب، در آیات قرآن خداوند نکاتی را بیان کرده که در جلسات آینده آن‌ها را مطرح می‌کنم، اما نباید فراموش کرد که علاوه بر این بازگشت خوب، یک بازگشت به سمت دوزخ نیز وجود دارد که دیگر مانند بازگشت به خدا زیبا نیست.

انصاریان بیان کرد: هر لذتی که وجود دارد در همین بازگشت نیکو به سمت خدا است و حرام لذتی ندارد، جز اینکه باری روی دوش آدم در روز قیامت خواهد بود. لباس و خوراک و ... ابزار زندگی دنیا است و انسان نباید با حرام آن‌ها را آلوده و نجس کند؛ بنابراین باید سعی کرد که به بازگشت زیبا همچون بازگشتی که شیخ مرتضی آشتیانی داشت رسید.