به گزارش ایکنا، با گذشت بیش از 5 سال از وقوع جنگ داخلی در یمن و متعاقب آن حمله عربستان سعودی و متحدانش به این کشور، به نظر میرسد که این جنگ به نقطه پایان خود نزدیک شده و بینتیجه بودن آن برای تمامی طرفهای درگیر مشخص شده است.
اقدام دولت دونالد ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا، در آخرین روزهای زمامداری که جنبش انصارالله یمن را به اتهام تروریستی بودن تحریم کرد باعث انتقادات بسیاری شد. این اقدام در تروریستی شناختن و تحریم حوثیهای یمن به عنوانی یکی از طرفهای درگیر نه تنها کمکی به برقراری آرامش در یمن نکرده، بلکه راه رسیدن به توافق و صلح احتمالی را هم با مانع روبهرو کرده است.
با وجود اینکه دولت جو بایدن در یکی از اولین اقدامات خود، تحریمهای خزانهداری آمریکا علیه حوثیها را به تعویق انداخت و معلق کرد، اما برخی عقیده دارند که پایان جنگ یمن، که بیش از همه به غیرنظامیان و افراد بیگناه ضربه زده، فقط در دست طرفین درگیر و حامیان آنهاست.
جیمز پی. فاروِل (James P. Farwell)، از کارشناسان مسائل خاورمیانه، معتقد است که دلیل اصلی ادامه جنگ یمن و ریشه حمله نظامی عربستان سعودی به این کشور، ترس ریاض از تبدیل شدن ایران به بازیگر مهم منطقهای بوده است.
جیمز پی فارول از کارشناسان انستیتو خاورمیانه در واشنگتن و متخصص جنگ اطلاعاتی، عملیات نفوذ و سیاست و استراتژی سایبری است. او کارشناس مسائل غرب آسیا و شمال آفریقا بوده و در این زمینهها به دولت ایالات متحده مشاوره داده است. فارول به عنوان مشاور سیاسی و مدیر اجرایی شورای تبلیغات جان مک کین برای انتخابات ریاستجمهوری سال 2008 آمریکا نیز خدمت کرده و از جمله مشاوران رؤسای جمهور آمریکا درباره مسائل بینالملل بوده است. این کارشناس مسائل خاورمیانه در گفتوگو با ایکنا نظر خود را در مورد آینده جنگ یمن بیان کرد.
ایکنا ـ با گذشت بیش از 5 سال از جنگ یمن، وضعیت این کشور و تهاجم سعودیها و ائتلاف آنها را به این کشور را چگونه ارزیابی میکنید؟
این جنگ بنبستی است که به غیرنظامیان بیگناه یمن آسیب میرساند و سعودیها و اماراتیها به دلیل تأمین سلاح در این خشونتها سهم دارند. قربانیان این وضعیت غیرنظامیان بیگناهیاند که با گرسنگی و مرگ روبهرو هستند. اگر ملتهای منطقه تصمیم بگیرند که این درگیری را متوقف کنند، قدرت انجام این کار را دارند و از نظر من وظیفه دارند که این کار را انجام دهند.
ایکنا ـ دلیل اصلی مداخله نظامی عربستان در یمن چه بود؟
باید این سؤال را از دولت عربستان سعودی پرسید. به نظر میرسد آنها (سعودیها) این ترس را داشتند که حوثیها به بازیگران سیاست خارجی ایران تبدیل شوند و این امر منافع عربستان را به خطر میاندازد. تنش بین عربستان و ایران طولانیمدت بوده و سوءظن بین دو طرف نسبت به یکدیگر وجود دارد. سعودیها ادعا کردهاند که آنها به حمله اولیه حوثیها واکنش نشان دادند، اما به نظر میرسد انگیزه مهم آنها تلاش برای جلوگیری از نقشآفرینی ایران به عنوان قدرت برتر در منطقه بوده است.
ایکنا ـ آیا فکر میکنید حذف موقت حوثیها از لیست تحریمهای آمریکا میتواند به کاهش درگیری در یمن کمک کند؟
ممکن است. سیاست در یمن قابل پیشبینی و مشخص نیست که هر یک از طرفین امروز از درگیری چه میخواهند یا نتیجه قابل قبول برای هریک از آنها چیست. تصمیم بایدن برای حذف آنها از لیست تحریمها باعث میشود که در مورد این موضوع محتاط باشم. با این همه به نظر میرسد که ادامه تحریمها درگیری را طولانیتر میکند.
ایکنا ـ بزرگترین مانع برای توقف و خاتمه جنگ در یمن چیست؟
باید طرفهای درگیر یعنی حوثیها، سعودیها و اماراتیها راهی را برای حل این منازعات به نفع مردم غیرنظامی پیدا کنند.
ایکنا ـ فکر میکنید با توجه به تمایل ایرانیها برای مذاکره با عربستان، جنگ یمن به پایان برسد؟
من مدرکی برای اثبات یا رد اینکه ایران مایل به مذاکره با عربستان سعودی است، ندارم و احساس میکنم که هر پاسخی به این سؤال گمانهزنی است. اقدامات هر دو کشور برای کاهش تنشها نشانه مهمی برای منطقه است که مردم دو کشور دوست دارند صلح بر درگیری غلبه کند.
ایکنا ـ نقش کشورهای اروپایی در افزایش تنش در یمن چیست و آیا این کشورها میتوانند هر دو طرف را به آتشبس و مذاکره وادار کنند؟
فکر میکنم که طرفهای درگیر، مسئولیت و قدرت واقعی برای خاتمه دادن به این درگیری را دارند. یک کشور منطقهای که میتواند نقش تأثیرگذاری داشته باشد ایران است. جامعه بینالمللی میتواند دیپلماسی را به کار بگیرد تا طرفین را ترغیب کند که ادامه درگیری، منافع هیچ کس را پیش نمیبرد و تنها به ضرر غیرنظامیان یمنی است.
ایکنا ـ آینده سیاسی یمن را چگونه ارزیابی میکنید؟
یمن کشوری جذاب با شهروندانی بااستعداد و پرانرژی است که امیدوارند بتوانند با خاتمه درگیریها، توانایی بالقوه خود را درک کنند. اینکه درگیری پایان یابد هنوز مشخص نیست. درگیری مسلحانه وضعیتی نیست که طرفین بخواهند و این واقعیت میتواند حامیان جنگ را به یافتن راهی برای دستیابی به توافق ترغیب کند. این امر مستلزم این است که هر یک از طرفین به وضوح نتیجه و منافع مورد نظر خود را تعیین و نقاط مشترکی را که زمینهساز صلح است مشخص کنند.
گفتوگو از محمدحسن گودرزی
انتهای پیام