به گزارش ایکنا، فاطمه فلاح تفتی؛ عضو هیئت علمی گروه فقه و مبانی حقوق دانشگاه علامه طباطبایی، 4 دی ماه در نشست علمی «فاطمیه افسانه است!؟ نشست بررسی شبهات فاطمیه» که از سوی دانشکده الهیات دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد، با بیان اینکه مباحث مرتبط با حضرت زهرا(س) و سقط جنین در منابع مختلف بیان شده است، گفت: شیخ طوسی همچنین ابن قولویه در کامل الزیارات این مطلب را در قالب روایتی از امام صادق(ع) در غصب فدک که منجر به سقط جنین شد، با صراحت آورده است.
وی افزود: در منابع اهل سنت هم غصب حق حضرت فاطمه(س) و روایت غصب به عنوان یک روایت معروف بیان شده است. وجود این روایت سبب شده است تا برخی از علمای آنها این مسئله را توجیه کنند. ابن حجر عسقلانی در کتاب لسان المیزان، جلد یک صفحه 268 با صراحت این قضیه را آورده است و میگوید: عمر طوری لگد بر سینه فاطمه(س) زد که محسن سقط شد. بنابراین اگر شهادت در کتب اهل سنت به صورت صریح نیامده ولی چنین روایاتی دال بر مقدمه برای شهادت است.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه ذهبی هم در کتاب «سیر اعلام النبلا» همین مطلب را ذکر کرده است گرچه ذهبی آن را آورده و رد میکند، اظهار کرد: شافعی جوینی هم که شاگرد حاکم نیشابوری بوده، مطالب را به نقل از شیخ صدوق آورده است.
وی ادامه داد: روحالمعانی، مروج الذهب مسعودی و المصنف ابن ابی شیبه، تاریخ طبری، انساب الاشراف هم این روایات را که شامل آتش و احراق و سقط است بیان کردهاند؛ به گونهای گه اگر ما یکی از مباحث مثلاً ضربهزدن را نپذیریم ولی احراق و سقط وجود دارد. در صحیح مسلم و بخاری هم این روایات هجوم و احراق و غصب فدک بیان شده است.
فلاح تفتی بیان کرد: به هر حال اینها این مطالب را به عنوان بحث شهادت به طرق مختلف رد میکنند ولی با کنار هم قراردادن مطالب مختلف میتواند به عنوان مقدمه بر شهادت آن حضرت(س) ثابت شود.
وی با اشاره به این شبهه که چرا حضرت زهرا(س) وارد عمل شدند و پشت در آمدند، اظهار کرد: اصل اقدامات حضرت زهرا(س) دفاع از ولایت بوده است ولی اگر از این هم بگذریم سابقه داشته است که عدهای جلوی در خانه حضرت بیایند و ایشان را به بیعت دعوت کنند و وقتی نتیجه نگرفتند بروند ولی عمر برخلاف این رویه رفتار کرد و حضرت زهرا(س) هم شاید باور نمیکردند که عمر با وجود این همه توصیه از جانب پیامبر(ص) و آن جایگاه والا چنین اقدامی انجام دهد.
وی با بیان اینکه شیخ مفید در الاختصار آورده است که حضرت پشت در رفتند و عمر دستور داد که در را که از نخل درست شده بود بشکنند، تصریح کرد: حضرت زهرا(س) با توجه به آیات قرآن شک نداشتند که عمر که مدعی صحابه خاص بودن پیامبر(ص) است جرأت نخواهد کرد بدون اجازه وارد خانه شود؛ آیاتی چون (يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ حَتَّىٰ تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَىٰ أَهْلِهَا ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ) یا آیه(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتَ النَّبِيِّ إِلَّا أَنْ يُؤْذَنَ لَكُمْ) و (فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَيُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيهَا بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ). حضرت زهرا(س) تصورشان این بود که وقتی عمر صدای ایشان را بشنود، حیا خواهد کرد کما اینکه برخی برگشتند و این کار را نکردند ولی عمر بر آن اصرار کرد.
استاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار کرد: جمعبندی اینکه آن حضرت انتظار چنین کاری را نداشتند و البته اگر پشت در هم رفته باشند امری معمولی تلقی میشود زیرا همسران پیامبران هم این کار را میکردند و حتی روایت داریم که در مواردی ام سلمه با اینکه پیامبر در منزل بودند در را باز کردند.
وی در مورد این پرسش که در برخی روایات بیان شده است که پیامبر(ص)، حضرت زهرا(س) و حضرت علی(ع) را از حوادث بعد از وفاتشان مطلع کرده بودند، آیا این مسئله درست است، گفت: ضمن اینکه این روایات نیازمند بررسی سندی و محتوایی است ولی مسئله این است که آن حضرات حتماً مردم زمان خود را میشناختند ولی باید اتمام حجت میکردند تا امر بر دیگران مشتبه نشود.
فلاح تفتی بیان کرد: حتی روایاتی در اهل سنت داریم که ابوبکر بر حضرت زهرا(س) نماز خوانده است و یا در آخر عمرش، اصرار داشت که با حضرت زهرا(س) ملاقات کنند و حضرت هم از این فرصت برای بیان اعتراض استفاده بردند.
وی ادامه داد: بحث مسمار هم که در برخی منابع دوره قاجار آمده است در منابع متقدم وجود ندارد ولی ضربت در وجود دارد؛ اولین بار بحث مسمار در کتاب مؤتمر که مناظرات بین علمای شیعه و سنی بوده آمده است و بنده معتقدم که اینقدر دلیل بر شهادت داریم که نیازی به این مسئله نیست.
انتهای پیام