انقلابی‌گری به سبک زنانه
کد خبر: 4202366
تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۹:۰۷
نگاهی به کتاب «دختر حاجی»

انقلابی‌گری به سبک زنانه

کتاب «دختر حاجی» از تازه‎های انتشارات سوره مهر به قلم زهره محمدی، روایتی است از بانوی امدادگر در دوران دفاع مقدس که از همان دوران ابتدایی، همگام با پدر و هم‌سو با اهالی روستا در جریان انقلاب قرار می‎گیرد.

به گزارش ایکنا «دختر حاجی» شرح حوادث و قهرمانی‎های مردم دهه چهل شمسی تا پیروزی انقلاب اسلامی است که توأمان با جسارت بی‌نظیر و روحیه مبارزه‌طلبی صدیقه منصوری امدادگر دفاع مقدس همراه است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«روزهای پرالتهاب بهمن 1357 ادامه داشت. تاب ماندن در خانه را نداشتیم. یا در تظاهرات بودیم یا پای سخنرانی‎هایی که توسط آقای شهاب و کمیلی در میدان‎های شهر برگزار می‎شد. تا اینکه شنیدیم امام می‎خواهد به ایران بیاید. شور و حال عجیبی داشتیم...»  

یا در جایی دیگر می‌خوانیم:
«به این باور رسیدم که می‎شود در جهت مخالف آب رودخانه هم شنا کرد. می‎شود برای حفظ اعتقادات جنگید و نقشه کشید و عمل کرد؛ نه اینکه بی‌اعتنا بود و عضو حزب باد». 

صدیقه منصوری بانوی امدادگر دوران دفاع مقدس از دیگر زنانی که نقش بسیاری در جریان انقلاب داشته‎اند؛ پیشی گرفته است برای اثبات اینکه تاریخ انقلاب اسلامی، زنانی قهرمان در دل این مملکت پرورانده است. منصوری پشتوانه‎ای محکم برای اعتقادات خود ساخت که کسی جرئت آسیب رساندن به اعتقاداتش را نداشت. ایمان و شجاعت را از همان دوران ابتدایی در وجود دختر حاجی می‎بینیم. قلبی نترس که او را از دیگر دانش‎آموزان متمایز می‎ساخت. قلب صدیقه با اعتقادات و حساسیت‎های پدر برای دفاع از اسلام نترس شده بود. 
داستان از حکومت پهلوی در دهه چهل آغاز می‎شود. از بستن رود هیرمند و خسارت‎های وارد شده به کشاورزان روستا:
 «اوضاع نابسامانی بود. گاو و گوسفندان از بی‌آبی هلاک شده بودند. روستائیان گاو و گوسفندهایشان را به شهر می‎آوردند و به مردم التماس می‎کردند تا به هر قیمتی شده، آن‎ها را بخرند.» 
اما صدیقه دختری است که در زمان حکومت پهلوی روزهایش را برای مبارزه جلا داده است. در مدرسه‎ای تحصیل می‎کرد که از سوی دولت پهلوی مدیریت می‌شد اما صدیقه با سخت‎گیری‎های موجود بسیار شجاعانه برخورد می‌کرد و بر سر اعتقادات اسلامی خویش ماند.
 او از اولین کسانی بود که برای گذراندن دوره امداد به مشهد رفت تا بعد از آن به جبهه اعزام شود. در خاطرات صدیقه منصوری می‏خوانیم که او در بیمارستان صحرایی خدمت می‌کرد و مجروحان بسیاری را به چشم دیده و مداوا کرده و تمام این جزئیات تا به امروز در ذهن ایشان به یادگار مانده است. 
 در این کتاب اغلب حوادث را از زبان مردم و شخصیت‎ها دنبال می‎کنیم. نویسنده ابتدا زندگی عادی و روزمره روستایی را به ما نشان می‎دهد و بعد از آن روشن شدن جرقه‎ انقلاب در بین مردم. 
نویسنده کتاب سعی دارد، افکار و عقاید راوی را عینا انتقال دهد. به این معنا که راوی با خواننده مستقیم رودررو می‌شود و مهم‌تر این‌که نویسنده در این روایت هیچ اقدامی برای اغراق‌آمیزتر کردن صحنه‎ها و شخصیت‎ها نکرده است. 

کتاب «دختر حاجی» در پنج فصل نوشته شده است که هر فصل به دوره‎ای از زندگی صدیقه منصوری پرداخته است. زهره محمدی به خوبی توانسته خواننده را با خود همگام و هم‎فکر کند. با خواندن این کتاب روحیه مبارزه‌طلبی و شور ملی در خواننده تقویت می‎شود. 

انتهای پیام
captcha