سلسله برنامههای «چشمه حکمت» خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) در ماه مبارک رمضان با اتکا به کتاب «قصههای قرآن یا تاریخ انبیاء؛ از خلقت آدم(ع) تا رحلت خاتم(ص)» به قلم «محمداحمد جادالمولی» و ترجمه استاد مصطفی تلاش میکند تا با اتکا به بطن و متن آموزههای قرآن کریم در مسیر سعادت و رستگاری بشر؛ به ارائه مبانی و معارفی دست زند که ریشه آنها در فرامین الهی و روایت آنها از متن کلامالله مجید؛ زبان پیامبر اکرم(ص)؛ احادیث ائمه اطهار(ع) و مجلدات شریف و گرانسنگ تشیع قرار دارد.
نهمین بخش از سلسله درسگفتارهای «چشمه حکمت» بر باب «تحقق شکست معاندین به روایت قرآن» با استناد به اشارات و آیاتی از کلامالله مجید استوار است.
در کتاب «قصههای قرآن یا تاریخ انبیاء؛ از خلقت آدم(ع) تا رحلت خاتم(ص)» به قلم «محمداحمد جادالمولی» و ترجمه استاد مصطفی زمانی چنین میخوانیم: «در اقتباسی از سوره مبارکه «بقره» آیات شریفه 246 تا 251 چنین درمییابیم که «صندوق عهد» یا تابوت عهد، نعمتی از نعمتهای خدا در بین بنیاسرائیل بود، این صندوق همیشه همراه بنیاسرائیل بود و به آنها قوت قلب و ثبات قدم میداد و آثار عجیبی همراه داشت. هرگاه بنیاسرائیل میخواستند با دشمن خود به جنگ بپردازند و یا در صحنه نبرد حاضر شوند، این صندوق را پیشاپیش لشکر و در صفوف مقدم قرار میدادند و در این حال قلب آنها از دلهره و اضطراب آسوده میشد و اطمینان خاطر پیدا میکردند و در عوض در میان دشمنانشان ترس و اضطراب ایجاد میکرد، زیرا خداوند این رمز عجیب و امتیاز استثنایی را در نهاد آن قرار داده بود.
آنگاه که بنیاسرائیل از شریعت خود منحرف شدند و اخلاق و رفتار خویش را تغییر دادند، خدا مردم فلسطین را بر آنان مسلط و غالب گرداند. فلسطینیها، با شکست بنیاسرائیل، سرزمین، شهر و دیار آنها را به نام خدا و خود نامیدند و پساز آن «تابوت عهد» را از بنیاسرائیل گرفتند. با از دست دادن این صندوق شیرازه اتحاد و وحدت بنیاسرائیل از هم پاشید و دچار ذلت شدند و چشمهای خود را بر شوکت و عزت پیشین خود بستند.
بنیاسرائیل گفتند: «ما از سرزمین خود رانده و از فرزندان خویش جدا گشتهایم، چگونه ممکن است کوتاهی و مسامحه کنیم و شکست بخوریم. چه حالی بدتر از وضع کنونی و چه ذلتی شدیدتر از وضع رقتبار ما است؟!»
«سموئیل» (یکی از پیامبران بنیاسرائیل) گفت: «اجازه دهید من در مورد شما از خدا دستور بگیرم و در این مورد راهنمایی شوم.»
«سموئیل» از خدا خواهش کرد آن کس که شایسته سلطنت ایشان است معرفی شود و به رهبری آنان قیام کند.
خدا وحی کرد: «من طالوت را برای سلطنت بنیاسرائیل برگزیدم.»
سموئیل عرضه داشت: «بار خدایا! من طالوت را نمیشناسم و تاکنون او را ندیدهام.»
وحی شد: «من او را پیش تو میفرستم و تو برای ملاقات و دیدار او دچار زحمت نمیشوی. چون او نزد تو آمد، سلطنت را به او واگذار و پرچم جهاد را به دست به او بده!»
سرنوشت بنیاسرائیلیان، قریب به شکست است؛ چه آنکه هر زمانی که شیرینی زندگی بر آنها هموار شد بر خدای تاختند و این سرنوشت؛ سرنوشتی محتوم به شکست است.
اجرا، خوانش و روایت از امین خرمی
انتهای پیام