Kur’an-ı Kerim’de evlilikle ilgili geniş hüküm ve kanunlar beyan edilmektedir. Bunlardan bir Müslümanların kâfirlerle evlenmeslerini yasaklamasıdır. Bakara suresi, 221. ayeti: “İman etmedikleri sürece Allah’a ortak koşan kadınlarla evlenmeyin. Şundan emin olun ki imanlı bir câriye, sizin hoşunuza gitse de müşrik bir hür kadından iyidir. İman etmedikleri sürece Allah’a ortak koşan erkeklerle de kadınlarınızı evlendirmeyin. Şundan da emin olun ki imanlı bir köle, sizin hoşunuza gitse bile müşrik bir hür kişiden daha iyidir. Onlar insanları ateşe çağırırlar, Allah ise izni ile cennete ve bağışlanmaya çağırır, gerektikçe hatırlasınlar diye insanlara âyetlerini açıklar.”
Numune tefsirinin yazarı bu ayetin müşriklerle evlenme konusundaki bir soruya cevap olduğunu belirtir. Ayet, evliliğin sadece kişinin cinsel ihtiyaçlarını karşılamayı amaçlamadığını, eşin çocukları büyütmede ve kişinin karakterini oluşturmada doğrudan bir rolü olduğunu ima eder. Hal böyleyken Şirk ve onun kötü sonuçları, dış güzellik ve biraz zenginlik ile nasıl değiştirilir?
Ayetin sonunda daha derin düşünme için emir vardır. “Onlar insanları ateşe çağırırlar, Allah ise izni ile cennete ve bağışlanmaya çağırır”
Nur tefsirinde bu ayetin mesajları şöyle sıralanmıştır:
1- Müslümanların müşriklerle aile bağı kurma hakları yoktur.
2- Eş seçiminde iman daha önemlidir ve müşriklerle evlenmek haramdır.
3- Karşı tarafın güzelliğine, zenginliğine, konumuna aldanmamalı.
4- Güzellik, zenginlik ve mevki imanın yerini tutamaz.
5- İmanlı zayıf ve mahrumlara hürmet ederek onlarla evlenin
6- İnsan içgüdüleri inanç çerçevesinde kontrol edilmelidir.
7- İman insana değer katar şirk ise insanı düşürür
8- Önce iman sonra evlilik olabilir. İmanın evlilikten sonra gelebileceği sanılmamalıdır.
9- Müslümanlar hayatlarına şirkin ve müşriklerin sızmasına engel olmalı ve bu tür evliliklerin tehlikelerine dikkat edilmelidir.
10- Müşrik eş cehenneme zemin hazırlar.