Ölümden kaçabilir miyiz?
Nisâ suresi 78. ayeti: “Nerede olursanız olun ölüm sizi yakalar; sarp ve sağlam kalelerde olsanız bile! Kendilerine bir iyilik dokunsa “Bu Allah’tan” derler, başlarına bir kötülük gelince de “Bu senden” derler. “Hepsi Allah’tandır” de. Ne oldu bu topluluğa ki bir türlü söyleneni anlayamıyorlar!”
Hikayelerde padişahın büyük ve görkemli bir saray inşa ettirdiği mimarında hiçbir güzellği kaçırmadan yapıya yansıttığı anlatılır. Açılış günü gelir çatar ve toplumun farklı sınıflarından insanlar sarayı görmeye gelerek sarayı ve kralı övmeye başlarlar. Bu arada padişah bir derviş görür ve ona “Bu sarayı nasıl görüyorsun” diye sorar. Derviş “İnşaat iyi ama içinde mümkünse doldurulması gereken bir boşluk var” der. Padişahın yüzü değişir ve dervişin anlamsız sözler söylediğini herhangi bir boşluk ve delik görmediğini söyler. Derviş der ki: bütün kapıları kapattığınızda ölüm o boşluktan saraya girer ve sahibini çalar.
Ayetin ikinci kısmı münafıkların, başlarına bir iyilik geldiğinde bunun Allah’ın işi olduğunu (üstünlüklerinden dolayı kendilerine lütufta bulunulduğu) söyleyen ve bir zorluk çıktığında Resulullahı suçlayan münafıkların düşüncelerini ve konuşmalarını ifade etmektedir. Bu ayette Allah tüm münafıklara ve idiada bulunanlara başlarına gelen her şeyin Allah’ın takdiri ve isteği doğrultusunda olduğunu ve istisna olmadığını açıkça cevaplamıştır.
Ayetin sonunda Allah sitemle şöyle sorar: Bu apaçık gerçekleri anlamaya bile yaklaşamayan bu insanlara ne oldu?
Anlamaktan uzak olmanın nedeni menfaat ve bencilliktir. Aslında kendine tapan insan kendini cahilliğe vurarak nefsani isteklerine ulaşmaktan alıkoyan her hutbeyi, nasihati, apaçık gerçeği anlamamak için kendini kandırır. Kendine tapınma Allah’tan ve hakikatten uzaklığın en uç noktası yalnızlığın ve şeytana yakınlığın doruk noktasıdır.
Hüseyin Muhyiddin İlahi Kumşei’nin “365 gün Kur’an ile sohbet” kitabından alıntıdır.
4113317
En çok konuşulan başlıklar 